Soru: Müslüman bir kadının, helal-harama dikkat etmeyen veya gayr-ı müslim olan kadınların yanında tesettürü nasıl olmalıdır?
FETVA
Allah Teala, kadınlar “(Yüz ve el gibi) zahiren görünen yerler müstesna ziynet yerlerini göstermesinler.”[1] buyurarak Müslüman bir hanımın el ve yüz hariç vücudunun tamamını örtmesi gerektiğini ifade buyurduktan sonra kadının; babası, kocası, yiğenleri gibi yanlarında dış kıyafeti olmadan bulunabileceği kişileri zikretmekte ve Müslüman kadınları da bu gruptan saymaktadır.[2] Nitekim İbn Abbâs söz konusu ayet-i kerimedeki “أو نسائهن/Onların kadınları” terkibinden muradın Müslüman kadınlar olduğunu, zira mümine bir kadının gayr-ı müslim bir kadının yanında ziynet yerlerini göstermesinin caiz olmadığını ifade etmektedir.[3]
Tesettürün ölçüsünü “el-Hazr ve’l-İbâha/Helaller ve Haramlar” bölümünde ayet ve hadisler ışığında inceleyen fukaha; Müslüman kadının, İslâmi hassasiyeti zayıf veya gayr-ı müslim olan kadınların yanında dış kıyafeti olmaksızın bulunmasının caiz olmadığını ifade etmiştir.[4] Zira İslamî hassasiyeti olmayan bir kadın, kocasının veya başka erkeklerin yanında o müslüman kadının fiziki özelliklerinden bahseder ki Rasulullah ﷺ “Bir kadın, başka bir kadının erkek tarafından görülmesi caiz olmayan yerlerini görüp de kocasının yanında anlatmasın. Çünkü onu vasfetmek, kocanın o kadını görmesi gibidir.[5]” buyurarak bunu yasaklamıştır. Buna göre Müslüman bir kadın, helal harama dikkat etmeyen, gayr-ı müslim olan veya müslüman olsa dahi erkeklerin yanında ondan bahsetmesinden çekindiği kadınların yanında dış kıyafetleriyle bulunmalıdır. Özellikle cep telefonlarının kamera ve fotoğraf makinesi işlevini de gördüğü günümüzde İslâmî hassasiyetten mahrum kadınların gizli çekim yapıp sosyal mecralarda neşretme ihtimaline karşı, tesettürlü kadınlar daha dikkatli olmalıdır.
[1] Nur, 24/31.
[2] Bkz. Nur, 24/31.
[3] Ebü’l-Fidâ’ İmâdüddîn İsmâîl b. Şihâbiddîn Ömer b. Kesîr b. Dav’ b. Kesîr el-Kaysî el-Kureşî el-Busrâvî ed-Dımaşkī, Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm (Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1998), 6/44.
[4] Muhammed Emin İbn Abidin, Raddu’l-Muhtâr ala’d-Durri’l-Muhtâr (Beyrut: Dâru’l-Marife, 2015), 9/613.
[5] Bkz. Buhâri, Nikah, 118 (Hadis No: 5240). Hadis, lafız üzerinde tasarruf edilerek tercüme edilmiştir.
