Soru: “Ben Cennet’i garantiledim.” gibi elfaz-ı küfürden[1] olan bir ifadeyi telaffuz eden imama uymak caiz midir?
FETVA
Allah ﷻ ve Rasulü ﷺ ümmetin yekvücut olmasını emretmekte,[2] ayrılıp dağılmayı yasaklamaktadır.[3] Cemaatle kılınan namazlar ümmetin birliğinin tezahür ettiği en müstesna ameliyedir. Allah Rasulü ﷺ cemaatle eda edilen namazlarda, ehemmiyetine binaen imamın, namaz kıldırdığı cemaatin ilim yönünden en önde olması gerektiğini beyan etmektedir.[4] Bununla birlikte imamın amel noktasındaki kusurları kendisine uyulmasına mani değildir. Nitekim Allah Rasulü ﷺ “İmamlarınız iyi de olsa kötü de olsa arkalarında saf tutunuz.”[5] buyurmuş, sahabe de(r.anhum) yaşamış olduğu devrin en facirlerinden olmasına rağmen Haccâc-ı Zâlim’in imametinde namaz kılmış, cemaati terk etmemiştir.[6] İmamda Ehl-i Sünnet akidesi noktasında bir kırılma olmadığı sürece cemaatten ayrılmamalı, fitneye sebep verilmemelidir.
Allah Teala’nın azabından emin olmak[7] yahut tamamıyla ümitsizliğe düşmek[8] küfür olduğundan[9] kişinin açıkça “Ben cenneti garantiledim” gibi bir söz söylemesi akideye taalluk eden büyük bir problemdir. Bu ve benzeri ifadeleri sarf ederek elfaz-ı küfrü telaffuz eden kimselerin arkasında namaz kılmak caiz değildir. Avamdan bir mümin ya da bir hocaefendiden bu ve benzeri ifade duyulduğunda alimler ya da müftüler tarafından münkeri nehyetmek kabilinden uyarılması noktasında kendilerine yardım olunmalıdır.
[1] Telaffuz edildiğinde kişiyi din dairesinden çıkaran ifadeler.
[2] Enbiyâ 21/92.
[3] Âl-i İmrân 3/103
[4] Müslim, Mesâcid ve Mevziu’s Salat, 290 (Hadis No: 673). Ebü’l-Hasen Burhânüddîn Alî b. Ebî Bekr b. Abdilcelîl el-Fergānî el-Mergīnânî, el-Hidâye şerhu bidâyeti’l-mübtedî (Sind: el-Büşra, 2021), 1/197.
[5] Ebü’l-Hasen Alî b. Ömer b. Ahmed ed-Dârekutnî, es-Sünen (Beyrut – Lübnan: Müessesetü’r-Risale, 2004), 2/404.
[6] Ebû Muhammed Bedrüddîn Mahmûd b. Ahmed b. Mûsâ b. Ahmed el-Aynî, el-Binâye fî şerḥi’l-Hidâye (Beyrut: Daru’l-Kütübü’l-İlmiyye, 2000), 2/333.
[7] Bkz: A’râf 7/99
[8] Bkz: Yûsuf 12/87; Hicr 15/56
[9] Sa‘düddîn Mes‘ûd b. Fahriddîn Ömer b. Burhâniddîn Abdillâh el-Herevî el-Horâsânî et-Teftâzânî, Şerḥu’l-ʿAḳāʾid (Beyrut – Lübnan: Daru İhyai Kütübi’l-Arabiyye, 2014), 156; Ekmelüddîn Muhammed b. Mahmûd b. Ahmed er-Rûmî el-Mısrî el-Bâbertî, Şerḥu ʿAḳīdeti Ehli’s-sünne ve’l-cemâʿa (Darul Beyruti, 2009), 97.
